عید سعید فطر بر همگان مبارک باد

1) قیام و انقلاب من نه از روی خود خواهی و خوش گذرانی و فساد و ظلم است ، بلکه من در پی اصلاح امت جدم و

 بر پایی امر به معروف و نهی ازمنکرهستم

2) ادب آن است که وقتی از منزلت خارج شدی هرکس را که دیدی او را از خود بهتر بدانی

نام من سرباز کوی عترت است

دوره آموزشی ام هیئت است

پادگانم چادری شد وصله دار

سردرش عکس علی با زوالفقار

ارتش هیدر محل خدمتم

بهر جانبازی پی هر فرصتم

نقش سر دوشی من یا فاطمه

قمقمه ام پر ز آب علقمه

رنگ پیراهن نه رگن خاکی است

زینب آن را دوخته پس مشکی است

اسم رمز حمله ام

یاس علی

افسر مافوق من عباس علی 

با آب طلا نام حسین قاب کنید

با نام حسین یادی هم از آب کنید

خواهید مه سر بلند و جاوید شوید

تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید

دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم

بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم

فردا که کسی را به کسی کاری نیست

دامان حسین اگر نگیرم چه کنم...

کربلا لبریز عطر یاس شد

نوبت جانبازی عباس شد..

کاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی میشدیم

در رکاب تو فدایی میشدیم

دوست دارم هر چی دارم بدم به راه تو حسین

تا که سینه خیز بیام میون بین الحرمین

حسین میا کوفه ، کوفه وفا ندارد

ای به دل بسته قدری آهسته کن مدارا ...

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد ....

ای وجودت عشق را معنا حسین

عالمی یک قطره و تو دریا حسین

آبروی حسین به کهکشان می ارزد

یک موی حسین بر دو جهان می ارزد

گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست

گفتا که حسین بیش از آن می ارزد

قیامت بی حسین غوغا ندارد

شفاعت بی حسین معنا ندارد

حسینی باش که در محشر نگویند

چرا پرونده ات امضاء ندارد

عمو عباس بی تو قلب حرم می گیره

عمو عباس بی تو بابا تنها می میره

عمو عباس علمت کو عموی خوبم
......

بقیه در ادامه مطلب....

نیزه شکسته ها را بزن کنار زینب حسینت اینجا خفته (۲)

دل می رود خبر دهد به زهرا که بچه ات فتاده روی صحرا
ببین خزان رسیده نوگلت را بیا نما جراحتش مداوا

.......

بقیه در ادامه مطلب...

وقتی علم میبینم یاد علمدار میکنم

وقتی که غم میبینم یاد غم یار میکنم

وقتی که آب میبینم یاد لب سقا میکنم

وقتی که گل میبینم یاد گل لیلا میکنم

آقا به عشق کربلا می کشی عاقبت مرا

خونم حلالت آقا خونم حلالت

به عشق بین الرحمین می کشی ام چرا حسین

جون ناقابلمو بگیر اما منو کربلا ببر

چیزی ازت کم نمیشه بیا و آبرو بخر

دوست دارم اون روزی که وا می شه راه کربلا

تن صد پاره من مونده باشه تو سنگرا

زیر آفتاب بسوزه پیکر بی مزار من

زائرای کربلا رد بشن از کنار من

نهاد پا در فرات، خواست لبی تر کند برای اهل حرم، آب میسر کند

داغ عطش بر لبش هر طرفش دشمنی باز در این مهلکه یاد برادر کند

تشنه لب داده جان بر لب دریای آب خجل از روی او گشته دل آفتاب

دست عباس چون جدا شد محشری در خیمه ها شد

علم افتاده و نیست علمدار حسین، یا حسین علم افتاده و نیست دگر یار حسین، یا حسین

یک طرف دست یک طرف مشک دل پر از خون دیده پر اشک

چو آمد از علقمه نوای ادرک اخا بگفت ای برادر زپا فتادم بیا

رسید چون این نوا به گوش اهل حرم ز آب بگذشته و به لب همه این نوا

علم افتاده و نیست علمدار حسین، یا حسین علم افتاده و نیست دگر یار حسین، یا حسین

یک طرف دست یک طرف مشک دل پر از خون دیده پر اشک


ساقی لب تشنگان گرچه زتن داده دست پرده ظلمت درید بند ستم را گسست

داده سرو داده جان در ره آزادگی بر دل حق باوران داغ غم او نشست

سرخی خون او پشت ستم بشکند عاقبت خانه ظلم زبن بر کند

کربلا شد شور محشر مرگ و نفرین بر ستمگر

واویلا، واویلا، شب قتل حسین است (2)

امشب شب عاشورای خسرو خوبان است – از بهر هفتاد و دو تن زهرا پریشان است

جن و ملک زین ماجرا غمگین و نالان است – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است

.

.

.

بقیه در ادامه مطلب ...

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

این چه شمعیست که جانها همه پروانه اوست

هر کجا می نگرم رنگ رخش جلوه گر است

هر کجا می گذرم جلوه مستانه اوست

هر کسی میل سوی کرببلایش دارد

من چه دانم که چه سریست به در خانه اوست